Na szczęście dla ludności UE, szczepionka nie została zastosowana, gdyż ludność, ostrzeżona przez fachowców jak choćby Wolfganga Wodarga, odmówiła szczepienia. Praktycznie cała partia szczepionki za 4 miliardy została zniszczona. Polska, wówczas pod ministrem E. Kopacz, uniknęła tego marnotrawstwa, gdyż odmówiła zakupu szczepionki, za to wyrzuciła pieniądze na równie bezwartościowe Tamiflu z firmy byłego ministra obrony USA Rumsfelda, tego co napadł na Irak i doprowadził do likwidacji Sadama Huseina w poszukiwaniu za nie istniejącą bronią chemiczną.
Zleceniodawcy WHO wyciągnęli naukę z tej próby i zrozumieli, że pandemia WHO może funkcjonować jedynie pod czterema warunkami:
1. korupcją lub szantażem administracji krajów wybranych do realizacji pandemii
2. wykorzystaniem przez wybrane kraje pandemii sił przemocy, jak policja, czy wojsko do wymuszenia pandemii na społeczeństwie, n.p. przez areszt domowy i zamknięcie wszelkich miejsc spotkań ludności z religijnymi świątyniami włącznie
3. masywnym użyciem broni masowego rażenia medialnego, reklamującym pandemię jako słowo boże
4. korupcją lub zastraszeniem lekarzy, aby zmusić ich do współpracy w szerzeniu medialnego terroru pandemii
Spójrzmy jakie kroki pojawiły się na scenie w ramach pandemii WHO SARS-Cov-2 ?
1. Użycie aparatu przemocy, włączenie policji i wojska do zastosowania przemocy wobec ludności, wyposażonych w prawo egzekucji wysokich kar w RFN nawet do 25 tys. euro i więzienia, podobnie w Francji czy Hiszpanii.
2. Likwidacja praw i zastąpienie ich represjami wobec ludności, ustanowienie nowych praw w celu represjonowania społeczeństwa, w wielu krajach uwięzienie całej ludności w areszcie domowym, zakaz wszelkich kontaktów społecznych, tzn. w efekcie atomizacja społeczeństwa do wyizolowanych jednostek, niezdolnych do jakiegokolwiek zbiorowego działania z jednoczesnym poddaniem ludności terrorowi medialnemu gadzinówek sprawujących władzę
3. zakaz działalności gospodarczej z tragicznymi skutkami dla wielu jednostek gospodarczych, które z pomocą terroru pandemii powinny zostać doprowadzone do bankructwa, jak też redukcja PKB
4. pomimo zawieszenia działalności gospodarczej, kontynuacja egzekucji lichwy (nazywanej procentem) i spłat kredytów przez banki od jednostek gospodarczych, którym zabroniono działalności gospodarczej (por. pkt. 3), aby tym łatwiej doprowadzić do ich bankructwa
5. użycie pieniędzy podatników do wypłacenia „pomocy” jednostkom gospodarczym bankrutującym w następstwie zakazu działalności gospodarczej (por. pkt. 3) w jedynm celu: zaspokojenia roszczeń banków za okres pandemii WHO, aby banki i ich wierzyciele nie doznali jakichś strat wskutek pandemii.
Powyższe wskazuje jasno, że cele pandemii leżą także poza dziedziną zdrowia społecznego i że przyniosą przynajmniej dwie tragiczne dla społeczeństwa konsekwencje:
a. zakaz tworzenia związków społecznych i uprawiania religii, z jednoczesnym terrorem i samowolą organów przemocy i administracji
Oba te punkty wskazują, że znaczenie ekonomiczno-społeczne pandemii WHO jest być może daleko większe i daleko groźniejsze dla społeczeństw niż zdrowotne, przy czym negatywne zmiany ekonomiczno-społeczne wywołają dalsze głębokie negatywne zmiany zdrowotne dla społeczeństwa. Znaczenie tej pandemii WHO jest nie w dziedzinie zdrowia tyko finansów i społeczenej.
Jak zwalczyć pandemię
Jeśli uwzględnić cele i skutki tej kolejnej pandemii WHO, to jedynym skutecznym sposobem na zwalczenie jej są środki w dziedzinie ekonomii.
Największe zagrożenie pochodzi od MWF i kręgów finansowych, które przy pomocy pandemii WHO mogą albo chcą dokonać kolejnego podboju pozostałych części społeczeństw i ich dóbr, które po operacjach „Prywatyzacji” i „kryzysów finansowych” pozostały poza zasięgiem ich bezpośrednich wpływów i decyzji.
Jeżeli władze wprowadziły stan wyjątkowy dla społeczeństwa, a nawet dla jednostek gospodarczych, zakazując im wszelkiej działalności gospodarczej, to taki sam zakaz musiałby zostać wydany także wobec organizacji finansowych, aby zapobiec plądrowaniu realnej gospodarki przez kręgi finansowe.
Wobec powyższego oczywistymi skutecznymi krokami do zakończenia pandemii WHO byłoby:
1. naliczanie lichwy (procentu) za okres zakazu działalności gospodarczej należy podobnie zakazać, jak zakazano działalność gospodarczą, jakąkolwiek egzekucję lichwy należy zakazać w okresie pandemii WHO bo nie ma z czego czerpać na lichwę
2. spłaty pożyczek, przypadające na okres zakazu działalności należy uznać za dokonane.
Aż dziwne, że pełniący władze nie zwrócili się do kręgów finansowych z propozycją dobrowolnej rezygnacji z roszczeń jak w punkcie 1 i 2, co tak chętnie czynią, zresztą bez jakiegokolwiek skutku.
Wydaje się, że te skromne wymogi wobec świata finansów, który zamierza się utuczyć na pandemii WHO, są w zupełności usprawiedliwione i oznaczają jedynie, że kręgi finansowe są też zaangażowane w walkę z pandemią WHO, a nie wykorzystują ją jedynie do splądrowania społeczeństw.
Jak długo byłyby w stanie kręgi finansowe i MWF tolerować taką pandemię ? Chyba nie później jak po tygodniu takiego zwalczania pandemii byłaby WHO wezwana przez swych zleceniodawców pandemię WHO bezwzględnie zakończyć.
25.03.2020
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz